yaprak damarlarını kesersen kan akmaz
benim gönlüm öyledir işte
acimaZ
ben ki ağlamam ölümlere
ölülerim şahidim olsun ki ağlamam
öldürmedim kimseyi şimdiye dek
Dur, henmen değil
Vakti vardır elbet
Sabır, iki gözüm sabır
Sabretmezsek tuzlanırız ikimiz de
Kaybolur saflığımız
Yanar gençliğimiz kül oluruz
Birer günahız birbirimize,
Boyunlarimızda ağır yükleriz
Yanmadan sevelim gözüm
Ve yakmadan sevdiğimizi...
“Belki de yağmur çekmişse gönlün
Ey çiçek!
Dar gelmişse sana saksı
Yahut da dört duvar arası
Gelince havalandırma sıran
Balkona çıkarsınlar seni
Savur rüzgara tohumlarını
Güneşe aç yapraklarını
Yağmur yağar bakarsın
Yıkar toprağını
Bakarsın yağmur yağar
Tozu yıkanırken saksının”