En Eski Kaz Ayağı kitaplarını, en eski Kaz Ayağı sözleri ve alıntılarını, en eski Kaz Ayağı yazarlarını, en eski Kaz Ayağı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hayatın içinden, kısa ama yaşanılanların dolu dolu olduğu anlara ortak ediyor bizleri Nihan Feyza Lezgioğlu’nun ilk öykü kitabı Kaz Ayağı.
Kâh bir komşuya kulak kabartıyor kâh bir evin sessizliğinde umut arıyor her hikâye kişisi. Bazen bir suskunluğun, bezen bir çığlığın arkasından günyüzüne çıkarıyorlar umutlarını. Dert edindikleriyle hesaplaşıyor birisi ve bir diğeri deva arıyor sancılarına…
Kısa kısa 20 hikâyeden oluşan, olura küçük bir soluklanma anı yaşatan bu hikaye kitabını severek okudum. Hikayeler eksik olmasın.
“Böyledir. Mutluluklar hep birden üşüşür başımıza.”
“Uyudu, uyandı, güldü, düştü, ağladı… Seneler geçti. Bir illete tutuldu: büyüdü.”
“Dedesinin büyük ayaklarına bakıp böylelerine ne zaman sahip olacağını hayal etmeye çalışırdı. Bilmezdi onlar büyüyünce kalbinin küçüleceğini.”
“Acı, söyleyebilen için ne hafifti.”
“Çünkü bana kalırsa insan zulüm gibi geçen on yıla, yirmi yıla yayılmış öfkeyi ya da her neyse o duygu, bir zaman sonra unutur, soğutur. Yani öyle olmadı. Ama o ancak tek bir ansa ısınıp ısınıp yer başımızı.”