“Mezbaha No:5”ten sonra okuduğum ikinci Kurt Vonnegut kitabı “Kedi Beşiği” ve muhtemelen ilk olmuş olsaydı şimdiye dek yazarın tüm kitaplarını yalayıp yutmuş olurdum çünkü bazen “iştah açıcı bir eser” gerekir oburca tüketmek için tüm eserleri. Bu incelemeyi yazdıktan sonra yapacağım ilk iş, yazarın dilimize çevrilen tüm eserlerini sipariş etmek olacak anlayacağınız üzere.
Peki beni bu kadar etkileyen neydi?
Birincisi, atom bombasının babası hakkında bir kitap yazmaya karar veren anlatıcımızın bunu anlatma şekli, yani kullandığı mizahî ve zekâ yüklü kıvrak dili.
İkincisi, anlatıcının bir Bokononcu oluşu ,ki artık ben de öyleyim, ve Bokononculuk hakkında öğrendiğim engin bilgiler. Bokononculuk nedir diye sorarsanız, ciltler dolusu öğretiyi saygıdeğer anlatıcının yaptığı alıntılar sayesinde anlayabileceğinizi umduğumu söyleyebilirim ancak.
Üçüncüsü, ki benim “unutulmazlar” listeme bir kitabın girmesini sağlayan olmazsa olmaz yegane özelliktir, bu kitabı okurken yazarın zekasına hayran kalmam.
Zekice yazılmış bir kitabı okurken hissettiğim hazzı çok az şey verebilir bana, bu yüzden de bu madde iştah açma konusunda en etkili olanıdır çünkü aynı hazzı yaşama umuduyla yazarın tüm kitaplarını okumak isterim.
O zaman ben şu kalan kitapları sipariş edeyim. Siz de mutlaka bu kitabı okuyun.
