DEHB hastası Jamie ve onun titiz üvey kardeşi Elin’in ağzından bölüm bölüm yazılmış Kelebek Zihinli Çocuk kitabına bayıldığımı söylemeden geçemeyeceğim.
Çocukların ağzından yazılmış olması tabii ki benim için kitaba olan hayranlığımı daha da arttırıyor. Yazarın o kadar tatlı o kadar hoş bir üslubu vardı ki çocukların hissettiği her duyguyu sanki ben yaşıyormuşum gibi aynı şekilde içimde hissettim. Kızgınlıklarını, kırgınlıklarını, öfkelerini, acılarını… Her bir duyguyu ben de o çocuklarla beraber yaşadım diyebilirim. Bu açılan kitabı çok beğendim. Bir öğretmenin de mutlaka okuması gerektiğini düşündüğüm kitaplardan biri oldu kendisi.
DEHB hastası olan bir çocuğa nasıl yaklaşılması gerektiğini de öğrenmiş oldum bu kitapla ve “Ummadık taş baş yarar.” sözünün ne kadar da doğru olduğunu gördüm.
Bu tarz sorunları olan çocuklar bazen görmezden gelinebiliyor. Aslında onların daha çok görülmeye ihtiyacı var. Hatta onları öyle bir görmek gerekiyor ki ta içlerine girmek lazım, neler başarabileceklerini keşfetmek lazım.
Jamie öyle tatlı bir çocuktu ki.. o yerinde duramaz hâllerini okurken başım döndü ama ben onu sevdim. İşte yazarın böyle de bir anlatım gücü var, Jamie sanki benim önümde yapıyordu yaptığı her şeyi.
Ayrıca kitabın heyecanlı bir tarafı da vardı. Bölüm sonları çok heyecanlı bitti, diğer bölümü okumak için can attım diyebilirim.
Ben kitabı gerçekten çok sevdim, çok beğendim. Herkese okumasını kesinlikle ve kesinlikle tavsiye ediyorum.
