hiçbir şey istemedim şu dünyada kendim için
ne köşk ne araba ne para
tükürmüşsem içine
senin tapındığın o sıfatların
satıyorsam emeğimi yok pahasına
ben işçi çocuğuyum evlâdım
benim dâvam başka dâva
uyumak istiyorum
şöyle rahat
yumuşak
ne bileyim
sevgilinin göğsü gibi
kuşların akşama sokuluşu
çiçeklerin dürülüşü
ne bileyim
mayıs yağmurlarının yağışı gibi
yeşillere
yollara
senden ayrı kalmanın adına, gülüm
hapislik dedim
yoksa
inan ki farkı yok buraların
şu benim sömürülen halkımın
doğup büyüyüp ölüp gittiği
o yoksul hanelerden