Cahiliyye döneminde, haftanın günleri arasında <Cum'a> diye bir gün yoktur. Araplar buna «Arûbe» adını vermişlerdi. Cum'a ile ilgili âyet-i kerîme, nazil olduktan sonra haftanın «Arûbe» denen günü, «Cum'a» ismiyle anılmaya başlanılmıştır. Cum'a, ictimadan alınma bir isimdir. İctima toplanmak demektir.