Kemâlettin Kâmi Kamu
Gültekin SâmanoğluBenim aşkım benim kadar şakrak,
Bir çocuktur kolay kolay kanmaz,
Kelebeklerden incedir ancak
Her vefasız ziya için yanmaz.
Benim aşkım sürekli bir buhran,
Bir ümittir, fakat değil hodbin,
Daha yok anlayan lisanından,
Henüz âyini olmayan bir din!
Ey saçlarında henüz hulya meltemi esen.
Ey bir cariye gibi para ile satılan sen!
Ben de baş eğecektim sultanlık hevesine, Gönlümden daha geniş bir iklim bulabilsen.
Yeter ki
Başım dizlerinde ebediyetin,
Çekerim cevrini bütün gurbetin,
Bana gölgesini ver saadetin,
Bayramdan bayrama beni an yeter
Bir köylünün çarığına değişmem
Pırlantalı bir tacı.
Gönlüme giremiyor
Ne Mısır yıldızları,
Ne Suriye kızları.
Hepsi bana yabancı...
Geçip karşısına sönen ateşin,
Boynunu bükmüşsün yok diye eşin,
Sakın bu gözyaşın, bu ah edişin,
Hıyanet olmasın ahdına yiğit!
