Resmi ideolojik tahakküm resimler, heykeller, büstler gibi semboller ve tapınma eylemini andıran kutlamalar, anmalar, törenler vb. ritüellerle kesintisiz biçimde yukarıdan aşağıya yaygınlaştırılırken, otoriter-devletçi atmosfer sivil olduğu düşünülen alanların da aynı doğrultuda kontrol altına alınmasını kolaylaştırıp teşvik ediyor. Öyle ki iletişim imkanlarının artıp, çeşitlenmesiyle özgürlük alanının genişleyeceğine dair yaygın kabul sosyal medyada resmi ideoloji muhafızlığına soyunmuş despotların giderek daha yaygın biçimde estirdikleri baskıcı söylemin gölgesi altında adeta eziliyor. İktidarın söyleminde adalet ve özgürlük vaatlerinin arka plana düşüp güvenlik ve beka kaygısının öne çıkması ise bu despotik eğilimi besliyor. Sonuçta totaliter, buyurgan anlayışın tasfiyesi niyetiyle çıkılan yolun konjonktürel kaygıların baskın çıkması suretiyle tersi bir yöne, takviye güzergahına yöneldiği görülüyor.
