Aile arkadaş öğretmen çevre her kim olursa olsun bizden sürekli bir şeyleri başarmamızı bekleyen birileri vardır. Bu beklenilen şey; bazen bir sınavdır. Bazen bir maç, bazen de küçük bir iş...
Bu beklenti karşında kendimizi bazen sorumluluklar altında hissederiz. Kimimiz bu konudan yana sorun yaşamaz mutludur hedefine ilerler kimisi ise bu sorumluluklar altında kendini kasar güvenini yitirir ve gerekli çabayı göstermez pes eder.
Şu sıralar ben de kendimi fazlasıyla yorgun hisseden kendisine olan güvenini yitirmiş birisiyim.
Sonra kendimde bir şeyleri değiştirmem gerektiği fark ettim ve kişisel gelişim tarzı kitaplar aradım ve bu kitaba denk geldim. Bu kitap bana yapabilme gücünün ve başarma duygusunun sizi hayalinizdeki hedeflere yaklaştırması, bir dönüm noktasında olduğunuzu anlatıyor.
Aslında hepimiz birer değerli madeniz ve kendimizi hangi değerli madene layık görürsek kendimizi o yönde yontup geliştiririz. Kimisi elmas kimisi gümüş kimisi bakır. Neden kendi benliğimizin kendi gücümüzün farkına varıp elmas olmayalım ki...?
