Aldous Huxley'in bir sözü var: "Başlamak için en uygun zamanı beklersen hiç başlamayabilirsin; şimdi başla, şu anda bulunduğun yerden, elindekilerle başla."
Hayatın bir yol olduğunu düşünüyorum hep, ömrümüz de bir yolculuk.
Bu yolculuk süresince, karşımıza sayısız insanlar çıkacak.
Bunların bir kısmı bizim için kurt olurken, bir kısmı da yurt olucak.
Yolun başında çok anlamayabilirsin kimin kurt kiminse yurt olduğunu.
Ama yol sana hep ipucu verecek ve ilerledikçe bu konuda daha seçici olucaksın...
Kötü şeyler herkesin başına gelir. Önemli olan bundan sonrası. Ya oturup durmadan kendine acırsın ya da canının acımasına rağmen kalkarsın ve yola devam edersin.
Bu yolda bir süreliğine birbirimize eşlik ettik. Ben bu kitabı sadece bir kişiye anlatıyormuşum gibi yazdım. Sadece sen ve ben vardık sen bu kitabı okurken. Umarım ruhunda bir yerlere temas edebilmişimdir. Neydi o güzel cümle: Baki kalan bu kubbede bir hoş sada imiş... Kendine iyi davran güzel insan, görüşmek üzere...