Bu kitabın konusu temel bir sorun: Kendini Aldatma.
Bir an durun ve sorun kendinize: Karşınızdaki insanı bir "nesne" olarak mı görüyorsunuz, yoksa özne olarak mı? Karşınızdaki sizin isteklerinizi, planlarınızı, beklenti ve taleplerinizi yerine getirmek zorunda olan bir araçtan mı ibaret; yoksa onu kendinizden bağımsız, kendi gerçekliği içinde algılayabiliyor musunuz? Bu çok önemli bir soru. Çünkü yüzeyde verdiğiniz mesaj ne olursa olsun, karşınızdaki, size derindeki bu tavrınıza göre tepki vermekte. Kendinizi aldatarak ısrarla her şeyin yüzeydeki mesajınızdan ibaret olduğunu, haksızlıklara uğrayıp durduğunuzu, anlaşılmadığınızı söyleyebilirsiniz. Ya derinlikleriniz? Orada dümeniniz hangi yöne çevrili?
"Kafes", insanın insanı yalnızca kendi filtresinden süzerek algıması ise, "kafesten kurtulmak" da başkalarının gerçekliğine kendimizinkiyle eşit gerçeklik tanımaktır.
