Bu Ülke’de başta düşünme olmak üzere her türlü İnsanî edim ve eylem, bizâtihi insanın zâtının kıvâmım talep eder. Daha veciz bir deyişle, düşünebilmek için özne olmak zorunludur; bu nedenle Bu Ülke’de yeni bir düşünce, ancak ve ancak yeni bir öznenin kıvâmım bulmasına, bir anlam varlığı olarak öznenin yeniden inşâsına bağlıdır. Öznenin yeniden in şâsı, kendi olmuş, kendilik-bilincine ermiş, ferdiyetini kazanmış kişioğlunun alâmet-i farikası “âmentu bi...” diyerek iyi, doğru ve güzel/yüce ile bağını en sahih biçimde kurmak; bir metafizik var olan olarak kendini yani emâneti yani akletmeyi yüklenmek;
hesabı verilmiş bir hayat görüşü içinde yaşam ile ölümü bir sü reklilik içinde idrâk etmek; madde ile manâyı birbirinin yerine ikame etmeksizin sahiplenmek ve dahi geçmişiyle geleceğinde buluşmak için teklif sahibi olmak; verili, hazır reçetelerden me det ummadan halis niyetle bilmek ve eylemek yani yola koyul mak, yola çıkmak, hatta yolu kendine yurt tutmak ve yoldaki ha talarını doğrularına azık kılmak ile mümkündür. İşte bu kaleme alınan deneme böyle bir yola çıkışın azığı olmayı mütevazı bir biçimde teklif ediyor... İstifadeli okumalar olsun tefekkürümüz, fikrimiz, zikrimiz dâim ola...
