Kendini Hayatın Akışına Bırak
Roger HousdenSözler ve Alıntılar
“Kültürümüz birileri haline gelmeye, başkalaşmaya teşvik ediyor bizi, kendimiz olmaya değil. Elle tutulur başarılar listesi konuluyor önümüze, akıp giden zamana inat bu listedekiler birer birer çiziliyor. Böylece kendi içimizde, doğamızda zaten var olan değere dayanmak yerine, gözlerimizi görünene değil görene çevirip güvenmek yerine dış dünyadaki rollerimiz ve davranışlarımızda anlam bulmaya teşvik ediliyoruz.”
Sayfa 45Kitabı okudu
“Var olduğumuzu hissetmek kendimize verebileceğimiz en değerli armağandır.”
Sayfa 79Kitabı okudu
Uzaktan bakmak, belli bir mesafeden bakmak kalbi iyileştirir çünkü kendimizle uğraşma hastalığından özgürleştirir bizi. Olan her ne ise bizimle ilgili değildir artık. Karşımızdakinin de ihtiyaçları olduğunu görmemizi sağlar. Karşımızdakinin bakış açısının bizimki kadar geçerli olduğunu. Olanları bütün olarak görürüz, daha büyük bir resmin bir parçası olarak. Bu şekilde kendimize bakabilirsek şayet görebiliriz belki "yalnızca çokluğun içinde biri" olduğumuzu.
Leo Tolstoy da aynı mücadeleden mustaripti. Tolstoy kadar anlamsızlık yüzünden ıstırap çeken olmamıştır. Başarının, servetin, şöhretin insanın içindeki boşluğu dolduramadığını gösteren en büyük örneklerden biridir Tolstoy. Elli yaşına geldiğinde, başarının zirvesindeyken, kendisini bir krizin pençesinde bulmuş, kendi deyimiyle "yaşamı durmuştu." Ne anlamı vardı bu kadar malın mülkün, çocuğunu okutmanın diye soruyordu kendine. Ne için? Yazmasının ne anlamı vardı? Gogol'dan, Puşkin'den, Shakespeare'den, Moliere'den-dünyanın bütün yazarlarından- daha ünlü olsam ne olur ki? Ve buna yanıt bulamıyordum, diyordu.
Yaşamlarımız kendi izlerini yapar Mevlana’nın bahsettiği okyanusta:
Böylece sürüp gider bu deniz seyahati ve kimbilir nereye?
Her birimiz kendi uyanışımıza kendimiz şekil veririz bilmeden bizi neler beklediğini. Ne var ki, aynı şiirinde Mevlana’nın dediği gibi, okyanusun umurunda değildir ne şekil verdiğimiz. Varoluşu bilmenin hudutsuz okyanusu etrafımızı sarar, o en sevgi dolu, en müşfik kucağına alır ve kim olursak olalım ne yapıyorsak yapalım kabul eder bizi, bağrına basar. Önemli olan der aynı şiirinde hissetmektir seni saran sevginin devinimini, suyun kaldırma kuvvetini. Ve işte bu, uykudan uyanmaktır. Tam anlamıyla uyanmaktır!