Ağızdan çıkan bütün sözler , yazılan her kelime , hatta akıldan geçen tüm düşünceler evrenin defterine bir şekilde kaydoluyor. Tek anlaşılmayan kısım ,bütün bunların zamandan bağımsız yazılıyor olması.
Bir insanı öldürmek tüm insanlığa atılmış bir kurşundur. Bir insana işkence yapmak insanlığı unutmaktır . Bir insanı utandırmak o insanı öldürmekle eşdeğerdir.
Cehalet okumamış olmak değildi, duyduklarını dinlememek ve öğrenmemekti. Her gün herkes bir şeyler öğretmek üzere hayatındadır .Evrenin dilini bilmeyen , olayları kendince yorumlayıp yanılmaya mahkümdür
Belli bir zaman sonra bir an gelir ya da bir olay olur ve artık acı, acı olmaktan çıkar. Acıtmaz hale gelir. Alışır, katlanır, razı olursun. Çaresizlik biter. Sen bitersin ve anlarsın ki sona gelmişsindir. İçinde bir yerde bilirsin ki bu nihai son değildir. Sonlardan bir tanesidir. Daha kim bilir kaç tane son gelecektir? Ne zaman son kendini bulacaktır? Son olmadan, sen sonlanmadan nasıl diye sorarsın kendine. Kim bilir daha kaç kere bunu yaşayacaksın?
Bitmek, bitmek bilmezken sen tükenirsin. İşte o zaman aklına şu gelir: Sıfırı tüketmeden Bir'e varamazsın..