Bu aralar sorgulama aşamasında olduğum, sürekli araştırma yapmam gerektiği için ve beynimin -her ne kadar bu kadar ileriye gitmek istemesem de- meşguliyeti durum hikayesi yazarlarını okumamı engelliyor. Dünyevi kitaplardan soğudum. Hallerim zaten sıkıntılı, stres dolu, düşünceli. Üzerine Çehov'un kederini de eklemek istemiyorum. Kitap 5 hikayeden oluşuyor. Açıkçası ilk 2 kısa hikayeyi beğendim. Psikoloji ile ilgilenmeye çalıştığım için insan haline başka öğüt ve tasvirler getirmiş Çehov. Okumak isteyen arkadaşlara durum hikayesini araştırıp ondan sonra okumasını tavsiye ederim. Çünkü farklı bir tarzdır. Bilgisizlikten dolayı kitabı beğenmemek pek güzel bir durum değil. Ayrıca ben ne demek olduğunu bilsem de beğendiğimi zannetmiyorum. Sait Faik Abasıyanık hariç tabi ki. :)
Günlerdir okumuyordum. Bugün okumak istedim. Çehov okumak istedim; çünkü muhakkak komik, hatta gülünç karakterleri olan öyküleri olacaktı, bu karakterler lekesiz, pak bir pencereden akseder gibi görünecekti, onlar muhakkak beni tebessüm etmeye belki gülmeye zorlayacaktı, böylece günlerin sıkıntısı geçecekti bir nebze. Böyle düşünüyordum. Böyle de
"Bütün o tahlilleri, mahlilleri atmalı... Canın içmek istiyorsa iç gitsin, zararlı faydalı diye felsefe yürütme... Bütün felsefeler, psikolojiler cehenneme gitsin!"