Baruch de Spinoza, 17. yüzyıl Avrupasında, dinin sosyal hayatın her alanındaki normları belirlediği bir dönemde ifade ve din özgürlüğünün gerekliliğini dile getirmiş, bu özgürlüğün en büyük güvencesinin de demokrasi olduğunu ifade etmiş bir düşünür. Spinoza'nın 400 yıl sonra günümüzde hâlâ tartışılan ve anlaşılmaya çalışılan bir düşünür olmasının nedeni, özgürlük ve demokrasi bağının kurulduğu o günden bugüne hâlâ çok fazla yol alınmamış olmasıdır. İfade özgürlüğü de dahil özgürlüğün sağlanması için demokrasiye ulaşma iddiası ise, ancak varolan politik kabullerden sıyrılarak değerlendirilebilecek ve hakkı verilecek bir durum gibi görünüyor. Reyda Ergün ve Cemal Bâli Akal, Kimlik Bedenin Hapishanesidir Spinoza Üzerine Yazılar ve Söyleşiler'de derlenmiş makaleleriyle kabul edilmiş ve genel geçer normları bir kenara koyarak felsefenin, rasyonelliği oranında gerçek hayatla ne kadar temas ettiğini gösteriyor. Makaleler, Spinoza'nın özgürlük ve demokrasi anlayışı zemininde düşünsel ve bedensel ayrıma, "dişil beden ve eril zihin"e, hukuk ve siyasetin Spinoza felsefesiyle kesiştiği yerlere ışık tutarken, bu felsefenin edebiyattaki yansımalarını ve küçücük kiralık odalarda mercek perdahlayarak hayatını kazanan "insan" Spinoza'yı hayatımızın ortasına yerleştirmeyi de ihmal etmiyor. Kitabın ikinci baskısına iki yeni makale ve iki yeni söyleşi eklenmiştir.
(Tanıtım Bülteninden)
