İbrahim Abinin doğallığını seviyorum. Rahatlatıcı bir yanı var. Bazı şiirleri okurken dayak yemiş gibi hissediyorsunuz ama İbrahim abiyi okurken, kendinizi doğada terapi görüyor gibi oluyorsunuz. Adeta çağdaş bir Yunus Emre okur gibi bir his kaplıyor içinizi. Daha ilk sayfada "ima edenler iman ediniz" mısrasına vuruldum.
Yılın ilk kitabını iliştireyim şuraya şiirde ahenk mühimdir. Ahenk içerisinde anlam sunmak ise ala-i mühimdir. İbrahim tenekeci bunu çok güzel bir şekilde yapmış. Günlük hayatta kullandığımız kelimeleri uygun yerde kullandığımız zaman ne güzel cümleler ne hisli sözler çıkıyor. Son derece güzel, tatlı bir eser.
"Hep aynı yerden geçerken günler
Ölümün ömrünü uzatan şiir."
İbrahim Abi nin şiir kitaplarını bir çırpıda okuyorum.
Kimsenin Kalbi demiş ama
Bence kendi kalbi,
Bunu söylemiyor
Kalbinden geçenleri yazıyor..
Kütüphanenizde mutlaka bulunmalı
Kalbiniz (!) varsa dikkatli okuyunuz. Hassas bir kalbiniz varsa bir - ve üzeri - defa okurken satırların altını üstünü, tersini düzünü, önünü ardını düşünüp taşınınız... Öyle okuyunuz, öyle okuyunuz ki... sonra kitabın kapağını da gözleriniz gibi kapatıp İbrahim Tenekeci'nin iyi ki "sadece şiire sözü geçiyor" diyiniz.
Sözü yormadan, şiire sözü geçenlere dua etmeyi unutmayınız...
Tavsiyedir vesselâm.
Dağların durduğu böyle anlarda
Yalar yarasını içte bir geyik
Her yerden bir şeyken dünya
Sağa çekip ağaçları seyrettik
............
............
...........
