Hasan-ı Basri der ki, ben bir kavme ulaştım ki, sizin nimete sevindiğinizden çok belaya seviniyorlardı. Onlar sizi görseydi bunlar şeytandır derdi. Siz onları görseydiniz bunlar deli derdiniz. O insanların belaya sevinmeleri, bela ile onların kalbi yaralanıp dünyadan kesilip ölüm zamanında hiçbir şeye bağlı kalmamak içindi.