Sana ay şarkısı ve su damlasının hikayesini anlatmıştım. Ay şarkısı, her gece aynı saatte su damlasının tam karşısında beliriyor, ona aşkını şarkılarla anlatıyor, sonra saatler geçince parlak selamını verip kayboluyor... Su damlası onsuz geçen zamanlarda kurumasın diye güneşten saklanıyor ve akşam olunca yeniden aşık olduğu ay şarkısını beklemeye koyuluyor... Sonra günlerden bir gün hava öyle bir bulutlanıyor, öyle bir kararıyor ki ay şarkısı bir türlü şarkı söylemeye gelmiyor. Su damlası üzgün ve kahrolmuş bir halde sevdiğini yeniden görebilmek için, çoğalabilmek için, aşkını sonsuza dek kaybetmemek için gidip kendini bir mürekkep şişesine damlatıyor... Şimdi derler ki, akşam vakti hüzünlü bir şarkı çaldığında, ay gökyüzünde belirdiğinde, bir kağıt ve biraz da mürekkep varsa; o an en güzel aşk şiirleri yazılır... Ve bu ilham, su damlasının hiç azalmayan sevdasıdır...

Sayfa 55 - Nemesis yay.Kitabı okudu

Kir Emre Kalcı

ALPASLAN

@alpaslan034_

13 Mart 23:45

Alıntı

Oysa ki şefkat hatadan önce ugramalı bir kalbe, Vicdan hissizlikten önce.. Sözlükteki sıralarının tam tersine.. Bir anda olan lekedir, kir zamanla birikir..

Kir Emre Kalcı