Kıran Resimleri
İnci AralNewest Kıran Resimleri Reviews
You can find Newest Kıran Resimleri quotes, newest Kıran Resimleri book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
Aynı acılarla ağlayan aynı sevinçleri gülen insanların bir günde birbirine düşman kesilip birbirlerini öldürmesi. Kanlı Kahramanmaraş olaylarından insan manzaraları. Bir katliam kroniği. Vahşetin tam ortasında kadınlar.
80 ihtilâli ve kadınların acıları, öfkeleri, çırpınışları... Ve İnci'nin anlatımı... Çoğunlukla siyasal dönemleri hikâyelerinde ve romanların da ele alan bir yazar İnci ... Ve kesinlikle anlatımı her zaman insanda garip bir acı bırakıyor.. Kadınları, kızları çok güzel anlatıyor..
Nevzat Üstün öykü ödülü almış , kısa kadın hikayelerini anlattığı bir eser. Dönemin iç savaşını kadınların gözünden işliyor. Bolca dokundurmalar var kitapta.. Kadınların feryatları , kayıpları ... Sağı solu yok bu işin ... Acısı var , kayıbı var .. Yok olmuş aileler , evlat acısıyla yanan anneler , gençliğinin baharında, çocukluğunda ölen gençler var ... Hiç kabul etmeyeceğim , bir zamanlar aynı sofrada aynı ekmeği bölüşmüş insanları birbirine kırdıran düzeni ... Hiç affetmeyecegim , komşuyu komşuya kestiren , eski güzel günleri unutturan o acımasız , insanlık dışı hırsı ...
Her zaman her hikayede kadınlar acıyı yüklenen oluyor, yine yeniden anlıyoruz bu eserde de bunu.. İnci 'cim senden kitap okumak çok güzel :) İyi ki senin gibi bir KADIN yazarı var bu ülkenin...
#215339663
1982'de yayımlanmış. 1983 Nevzat Üstün Öykü Ödülü almış. 80 öncesi sağ-sol çatışmasında olaylara sol pencereden bakan öyküler içeriyor. Sağcı olarak nitelendirilen tarafın din ve milliyetçilik bahanesiyle solcuların evlerini basmalarını, evleri yakmalarını, ev sakinlerine yaptıkları tecavüz ve işkencelerini konu ediniyor. Yapılan zulüm karşısında devletin kolluk kuvvetlerinin çaresizliği veya işbirliğine değinilmiş. Her şeye rağmen hayatın devam ettiği, umut ışığının var olduğu hatırlatılmış.
O dönem için saldırıların tek taraflı gösterilmesi dönem gerçekliğini yansıtmamış. Kalem yazarın elinde olunca onun kurgu dünyasına bir şey diyemiyoruz. İhtilâlden iki yıl sonra bu konuları içeren öyküler yazabilmesi yazarın cesaretini ortaya koymaktadır.
Konular içinde eritilen siyasi söylemler kutuplaştırıcı değil birleştirici olmuş. Komşunun oğlunun, uzaktan gördüğü insanların yıllardır hiçbir husumeti olmamasına rağmen birilerine zarar vermenin mantıklı hiçbir gerekçesinin olmadığı her öyküde tekrar edilmiş. İhtilâl sonrası tarihi atılan öykülerde çekilen sancıların henüz dinmediği, yapanın yanına kâr kaldığı hissettirilmiş.
Eserdeki dokuz öykünün hepsi baş karakterin isminden oluşuyor: Şerife, Elif, Server, Saliha, Zeycan, Özdemir, Sultan, Ökkeş, Güher.
İnci Aral'ın ruhunu öpmeyi unuttum kitabını okurken tanışmıştım onun kalemiyle
Maraş katliamını anaların dilinden eşlerin yüreğinden kopan çığlıklardan duyun
Şerife
Selver
Saliha
Zeycan
Özdemir
Sultan
Ökkeş
Güher
Her bir ananın eşin acı ve ölüm hikayelerini yaşamış olanlardan duyup kaleme aldı kıran resimleri kitabı bana çocukken yaşamış ve görmüş olduğum sokak ortasındaki işkence ve ölümleri hatırlattı
Din ve imandan haberleri olmayan şeytan dölünden doğmuş olanların
Çocukları kadınları ve erkekleri nasıl diri diri yaktıklarını öğrenince tüylerinizin diken diken olduğunu göreceksiniz
9 hikâyeden oluşan kıran resimleri kitabı her bir kadının hikâyesini ve acısını 111 sayfaya sığdırmış
Bir kadın düşünün kocasına "yanarak ölmektense kurşunlanmak daha iyidir" diyor
Sokağımın ortasında gözümün önünde mamê ehmedî alıp silah dipçikleriyle beynini nasıl çıkarttıklarını hatırladım
İşte şimdi bir kez daha ben kendimi yitirdim
Çocukken yitirdiğim gibi
Normalde bir kitaba başlamadan önce tanıtım bültenini okur ve yazılanlar ilgimi çekerse kitabı okumaya başlardım. Üzerinde "İnci ARAL" ismini görünce düşünmeden aldım elime. Üstelik bu kadar dehşetli şeylere kendimi hazır hissedip hissetmediğimi bilmeyerek...
Sizce insanlar ölümü hak etmek için ne yapmışlardır?
Ölüm hak edilir mi?
Öldürme yetkisini din adına dahi olsa ne gibi şartlar altında kullanabilirsiniz?
Aleviler... Hz. Ali'ye bağlı olan kimseler.
Daha önce pek çok mecrada bazı evlerin kapılarının üzerine kırmızı işaret atıldığını görmüştüm. Daha sonra Alevi bir ailenin çocuğu ile evlenmek isteyen bir tanıdığımızı akrabalarımızın bu evlilikten caydırmaya çalıştıklarını öğrendim. Kafamda tek bir soru vardı: Neden?
Farklılıklar son birkaç yüzyılda neden canımızı bu kadar çok sıkıyordu? Problem bizde olabilir miydi? Bu soruyu zihnimizde bir sekmede açık tutarken diğer yandan kitaba dönelim:
Kitabın içerisinde 9 farklı pencereden Kahramanmaraş Katliamı göz önüne seriliyor.
Okurken yer yer nutkum tutuldu yer yer her yanım buz kesti diyebilirim. Her öykü Nazi Almanyasında Yahudi olmak, Amerika'da siyahi olmak, Doğu Türkistan'da Uygur Türk'ü olmak, Türkiye'de Kürt olmak gibiydi ve bir kadın olarak yazılan bunca şeyin gerçek olduğunu bilmek beni kahretti.
Ülkemizde bir zamanlar yaşanmış olan bu kanlı olayların herkes tarafından okunmasını rica ediyorum. Okuyalım ki benzerleri yaşanmasın. Nasıl ki Nazi Almanyasının yaptığı vahşet sonrası Almanya utancını kabul etti ve pişman oldu, bizler de kendimize pay çıkaralım ve ötekileştirmenin olmadığı yarınlarda buluşalım.
Yaşamımızın ve inancımızın ayrımı nerede keskinleşti? Bu kin, öfke, nefreti kim ekti aramıza? Aynı tarlada çapa sallayan gençler, aynı bayramı bölüşenler, aynı düğünlerde oynayanlar, aynı cenazede ağlayanların içine kim doldurdu bu hıncı? Kim kimi ibadeti, mezhebi,dini, dili için yakabilir, öldürebilir, evini basabilir? Aynı sofraya oturduğun komşunu nasıl gün gelir elinde soparlarla öldürebilirsin?
Burası Türkiye, burada komşunuz, sıra arkadaşınız, kirveniz bir gün gelir sırf "öteki" olduğunuz için kapınıza dayanabilirler.. Aynı gerçek öyküleri anlatılan Zeycan, Şerife, Elif ve niceleri gibi..
İnci Aral'ın Maraş katliamından sonra gittiği Maraş'ta 9 farklı mağdurun anlattıklarından yola çıkarak yazdığı öykülerden oluşan kitap, hiçte yabancı olmadığımız "ötekileştirmenin" boyutunun bir "katliama" nasıl dönüştüğünü anlatıyor. Sömürülmeye çok açık bir konu olmasına rağmen tüm gerçekliğiyle ve sade bir dille öyküleştirmesi kitabı çok hoşuma gitti