Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Kiraz Çiçekleri
Yasunari KawabataKiraz Çiçekleri Yorumları ve İncelemeleri
Kiraz Çiçekleri yorumları ve incelemelerini, Kiraz Çiçekleri kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Kiraz Çiçekleri puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
192 syf.
·
Puan vermedi
Kyoto sokaklarında ağaçlar, festivaller ve tapınaklar arasından sakince yakılan bir ağıt. Geleneksel sanatın hatta yaşamın batılılaşmayla tek tipleşmeye doğru yol almasının ağıtı. Dönemin yaşamı, gelenekleri yer yer ayrıntılara girerek ama hiç yormadan etkileyici bir dille anlatılmış. Kısa sürede bitirilebilecek, Japon kültürüne ilgi uyandıracak bir kitap.
Bu sefer #sonundabitti etiketiyle paylaşacağım Son zamanlarda hissettiğim RS etkisiyle nihayet bitirebildiğim Kiraz Çiçekleri kitabı bana biraz kopuk geldi. 1968'de Nobel Edebiyat Ödülü kazanmış bu kitap sanırım benim için doğru zamanda değildi. Kurgu olarak çok başarılı bulamasam da ( Nobel ödülü almış kitabı yorumluyorum yalnız ) Japonya'yı ve geleneklerini tanıtması bakımından güzeldi. Koskaca kitabı güzeldi / değildi şeklinde basite indirgeyerek anlatmak da istemiyorum açıkçası. İyisi mi siz fotoğrafa bakın sadece Japon Edebiyatına ilginiz varsa okuyabilirsiniz tabi ki.
"Kawabata'nın romanları hazin güzellikte çiçeklerle dolu gizli bahçeler gibidir."
(The Japan Times)
Kawabata'nın Kiraz Çiçekleri'ni çok severek okudum. Yazarın çok sade ve çok etkileyici bir anlatımı var. Ruhumda bir yerlere dokunduğunu ve beni dinginleştirdiğini hissettim.
Kitaptaki doğa, tapınak gibi betimlemeler çok güçlü. Öyle ki anlatılan yerler ve sahneler bir resim gibi gözümün önünde canlandı.
Japon toplumunun doğa sevgisi beni çok etkiledi. Doğadan kopuk, ona zarar vermekten rahatsızlık duymayan ve kendini evrenin efendisi sanan insanlara böyle bir doğa sevgisinin nasip olmasını diliyorum.
Kiraz Çiçekleri Kawabata'dan okuduğum ilk kitaptı. Yazarın diğer kitaplarını okumak için sabırsızlanıyorum.
Kawabata yine şaşırtmaya devam ediyor...Okuduğum romanları beynimde canlandıramadığımda hikayenin bütünlüğü sağlanmadığı için kitapları okumakta zorlanırım. Kawabata'nın kitapları da beni böyle zorluyo. Ama bu kitapla canlandıramadığım yerleri atlayarak akıcı bir şekilde okuyabildim.
Zaten kitabın tamamında bilinmezlik ve hafif gericilik içerisindeyken sonunun da böyle bitmesi bi tık ayar etmedi değil..
(side note: Japon festivalleri açısından herhangi bir araştırma yapmayı düşünürsem bu kitaba dönmeliyim)
İlk kez okuduğum bir yazar. Dili ve üslubu çok sanatsal değil. Ancak sade de değil. Roman yazmak için yeterli, edebî bir dil ve üslupla yazılmış. Tabiî bunu çeviri üstünden söylüyorum. Çevirisi de sorunsuz. Tipik bir klasik Türk filmi konusu var. Kerime Nadir romanlarını hatırlattı bana. Hani bizde yazılsa sıkıcı, iç gıcıklayıcı, birbirinin aynı romanlardan biri olurdu. Bir Japon' un yazmış olmasının farkı var. Onların hayatlarını, geleneklerini anlatıyor. Hikâye 1950' li yıllarda geçiyor. Halkın gündelik hayatına dair pek çok şey öğrenmek mümkün. Japon gelenekleri üzerine de epey bilgi veriliyor. En dikkat çeken yönü doğa tasvirleri. O kadar ayrıntılı, öyle gerçekçi ve güçlü anlatılmış ki yerler ve ortam olduğu gibi zihinde canlanıyor. Kolayca mekânların ve nesnelerin resimlerini bu anlatım üzerine yapmak mümkün. Bir çift menekşeyle güzel bir metafor kurulmuş. Konu hakkında ne söylesem ipucu vermiş olacağım ve sürpriz bozulacak. O yüzden okuma keyfini kaçırmamak adına bahsedemiyorum. Şu kadarını söyleyebilirim sanırım. Kendisini yetiştiren ailesinin gerçek (öz) ailesi olmadığını bilen bir genç kızın geçmişi hakkında bir şeyler öğrenme çabası diyebiliriz.
kiraç çiçekleri
"kiraz çiçekleri" benim yasunari kawabata ile tanışma kitabım oldu, tanıştığıma da çok memnun oldum :)
can yayınları’ndan çıkan üç kitap da kapaklarıyla beni sürekli çağırıyordu, ben de kulak verdim.
kitapta kimono satıcısı ve desen tasarımcısı bir usta olan takichiro ve eşi shige’nin kızları chieko ile ilişkileri anlatılırken, okur kyoto’nun sapsade ama büyüleyici doğasını soluyor. adı üzerinde kiraz çiçeği / sakura mevsiminde başlayan anlatı, kış mevsine kadar uzanıyor. bu sırada aslında geleneksel kapon kültürünü de pek çok yönüyle anlatıyor yazar. kimono kuşaklarındaki desenlerin evrimi, kumaş dokumaları, batılılaşmanın getirdiği etkiler..
bana en çok ilham veren yanı, ki sanırım kawabata’nın imzalarından biri de bu- doğa tasvirleri oldu. o kadar ki bu dinginlik beni ruhen rahatlattı desem yalan olmaz. ana karakter chieko 20li yaşların başında olmasına karşın akranlarıyla çiçek seyretmeye, servi ağaçlarına bakmaya, manzara izlemeye gidiyor örneğin. beni sadece bu bile etkilerken bir de üstüne yazarın duru doğa tasvirlerini okumak güzeldi.
türkçeye çevrilmiş diğer iki kitabı da arayı çok açmadan okumak niyetindeyim.
bu arada çarpıcı kapak tasarımlarının utku lomlu’ya ait olduğunu da belirtmeden geçmeyelim. çevirisi sade ve akıcı.
bu arada slow city kavramını bilirsiniz, bu kitapda slow book bence :)
.
“Yaşlılığın getirdiği yumrularla dolmuş, iri gövdesi yukarılara kadar yosunla kaplı akçaağacın vakur ve zarif bir hali vardı. O cüssenin üzerinde açmış cılız menekşeler kimsenin gözüne ilişmezdi elbette. Fakat kelebekler bilirdi.”