İnsan, İmparator da olsa, Sultan da olsa ölümün karşısında diğer canlılardan daha farklı duramıyordu. Ecel gelip de vade erince yapacak bir şey yoktu. Düzenlenen cenaze törenleri ne kadar görkemli, mezarlar ne kadar süslü püslü olursa olsun bir kez toprağın altında ebedi uykuya dalınca yoksulla zengin, güçlü ile güçsüz, inançlı ile inançsız arasında hiç bir fark kalmıyor ve herkes sonsuz bir eşitliği paylaşıyordu.
Sayfa 318 - İnkılăp Kitabevi / Tarihi Roman DizisiKitabı okudu