Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Kırgınlık
Nihan KayaEn Beğenilen Kırgınlık Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Kırgınlık sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Kırgınlık kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.110 üzerinden
Kısa, tamamlanamamış öykülerden oluşmuş gibi gözüken ama yazarın roman diye adlandırdığı bir kitap. Yazar bu bölük pörçüklüğü hayatta tamamlanamamış şeyler var, yaşam bile bir anda bitebiliyor, yapılacaklar listesi yarım kalıyordan gibi düşüncelerden yola çıkarak benim gözümde normalleştirmeye çalışmış.
Çok hevesle başlamıştım arka kapaktaki yazıyı okuduktan sonra. Ancak olmadı, yazarla örtüşemedim. Aynı yahut benzer şekilde görüşlere sahip olduğum bir konuyu okurken bile tavrı bana fazla sert ve soğuk geldi. Bütün kitabın temelinde yatan konular (kadının toplumdaki yeri, kadın olmak, çocuk olmak, yetişkin bir erkeğin çocukluğundan kopuşu vs. ) kolay değil, derin, belki bu uslübü gerektiren konular. Ama ne yazıkki ben örtüşemedim bütünüyle
Uzun yıllar kendimin yasını tuttum.
Merhabalaaaar!
Nihan Kaya'nın Kırgınlık adlı eseri, kırgınlık duygusuna dair farklı bir bakış açısı sunan ve okurları bu duyguyu derinlemesine düşünmeye teşvik eden bir kitap. Yazar, kırgınlığın sadece olumsuz bir duygu olmadığını, aynı zamanda kişisel gelişim ve değişim için de bir fırsat olabileceğini savunuyor.
Kırgınlık, kırgınlık duygusuyla mücadele edenler ve bu duyguyla daha sağlıklı bir şekilde ilişki kurmak isteyenler için faydalı bir kaynak. Kitapta yer alan bilgiler, okurların kırgınlık duygusunu daha iyi anlamalarına, bu duygunun altında yatan nedenleri keşfetmelerine ve kırgınlıkla barışık bir şekilde yaşayabilmelerine yardımcı olabilir.
Sonuç olarak, Kırgınlık, kırgınlık duygusuna dair farklı bir bakış açısı sunan ve okurları bu duyguyu derinlemesine düşünmeye teşvik eden bir kitap. Kırgınlık duygusuyla mücadele edenler ve bu duyguyla daha sağlıklı bir şekilde ilişki kurmak isteyenler için okunmaya değer bir eser.
•Kadınlar yoksul kibritçi kızların aslında suçsuz olduğunu da çok iyi bilirler. Küçük kızın suçu üstüne alarak mutlu olması, bu dünyada neredeyse yalnızca kadınların anlayabileceği bir durumdur.
Sayfa 62
•Depresyondaki insanlar yorganın altına bayılır, çünkü yorganın altı en güvenli sığınaklardan biridir. İnsanı dünyadan, kötülükten, görünmekten korur. Yorganın altından çıkmadığınız müddetçe başınıza kötü bir şey gelmez.
Sayfa 65
Nihan Kaya olağanüstü bir kitap yaratmış. Okurken tüm dünya etrafınıza toplanıp sahneler sunuyor size. Kitapta altını çizdiğim her cümle öyle bizden öyle içimizden ki bir an durup düşünmeden devam ediyorsunuz. Nihan Kaya'dan okuduğum ilk kitap fakat son olmayacağının garantisini daha ilk sayfalarda anladım. Kırgınlık içimdeki tüm çocuklara dokunmayı sağladı. İyi ki böyle güzel kitaplar ve yazarlar var. İyi ki....
Nihan Kaya adını son günlerde sıkça duyduğum ve merak ettiğim bir yazardı. (Hem edebiyat okumuş hem de psikanaliz üzerine yüksek lisans yapmış)
Kitap daha çok çocukların öne çıktığı farklı, ucu bazen açık bırakılan hikayelerden oluşuyor. Ama hikayeler arasında belli karakterle bir bağ sağlanıyor ve bence bu kitaba bütünsellik veriyor. Kitabı okurken bana öykü veya deneme okuyormuşum hissi vermişti ama kitabın sonunda yazar kendini de hikayeye dahil edip bu soruya cevap verdi.
Son olarak kitapla alakalı şöyle güzel bir durum var :) Nihan Kaya bu kitabı okura ithaf ediyor. Yani bana da armağan edilmiş bir kitap okudum :))
Franz Kafka'nın "Eğer okuduğumuz bir kitap, bizi kafamıza vurulan darbe gibi sarsmıyorsa, niye okumaya zahmet edelim ki?" dediği gibi, okumanıza değecek, sizi sarsacak, roman okurken "roman" okumayı sorgulatacak bir kitap... Nihan Kaya'nın okuduğum beşinci kitabı ve her biri çok çok değerliydi benim için ama bu kitap beni ayrı bir sarstı. İyiki okumuşum, okuyunca siz de iyiki okumuşum diyeceksiniz
Yine Nihan Kaya'nın bir eseriyle sizlerleyim. Bu eseri içerisindeki farklı hikayelerden oluşuyor.
Değişik ve ilgi çekici bu hikayeler, yazarın tarzını gözler önüne seriyor. Olaylara normalden çok daha farklı bir yönden bakarak daha önce fark etmediğimiz şeyleri görmemizi, bizim için normal sayılan şeylere değişik bir bakış açısıyla bakmamızı sağlayarak farkındalık uyandırıyor.
Tarzı herkese uymayacak, hatta çokça eleştiri alacak türden yazan Nihan Kaya, bakalım sizleri de benim gibi etkileyebilecek mi? 😊
Yazardan daha önce Bütün Çocuklar İyidir kitabını okumuştum, çok sevdiğimi söyleyemem. Kırgınlık ise okuduğum ikinci kitabıydı. Belki hem yazarı yanlış anladım ve severim diye okudum fakat tamamen hayal kırıklığı.
Kırgınlık kitabını arka kapağını okuyarak satın aldım. Ve şöyle diyor: ‘roman türünü kendi içinde tartışan bir roman’. Fakat kitap öykülerden oluşuyor. Kitabın sonunda Nihan kaya kendisini bir karakterle konuşturarak bu kitabın roman olduğunu söylese de maalesef bu kitap bir roman değildi.
Kitaptaki üç öyküyü sevdim, alıntılar yaptım, bir çok cümlenin altını çizdim fakat öyküler hep ucu açık bırakılmış, tam öyküye odaklanacağım hemen başka bir konuya geçmiş işte bu durumu sevemiyorum.
Diğer kitaplarında olduğu gibi kadınlar, çocuklar ve toplum sorunlarından bahsetmiş. Okuyucuya trip atar gibi üstten bir konuşması var. Kısaca Roman öyle yazılmaz böyle yazılır, siz ne anlarsınız demiş
Kırgınlık... Kişisel bir kırgınlık değil bu... Kitabı okuduğunuzda hissettiğiniz, size kalan duygu diyor Nihan Kaya... Gerçekten de öyle... Kitap birbirinden bağımsız, yarım kalan öykülerden/denemelerden oluşuyor ama bir bütünün parçaları gibi de aynı zamanda... Yaşanamamışlık, yarım kalmışlık, unutulmuşluk hakim cümlelere... Ve temelde de çocuklar var... Onların yaşadıkları, onlara yaşatılan, ağır izler bırakan olaylar var... Genç kızlar var mesela seslerini çıkarmaması öğretilmiş, neden bağırmadın dediklerinde nasıl yapılacağını bilemeyen kızlar...
.
Kırgınız aslında insanlara... Özellikle çocuklar daha çok kırgınlar... Ama yine de iyileştiren de onlar... Down sendromlu bir kız çocuğunun gülümsemesiyle hafiflemek diye bir şey var mesela...
.
Son bölümde ise yazar okuyucuyla konuşuyor "bu kitap neden böyle" nin üzerine... E biraz da ihtiyaç oldu bu bölüm
Nihan Kaya’nın “O olmasaydı yazılanlar gerçek anlamıyla tamamlanamazdı” diyerek okura armağan ettiği kitap.
Yazdığı şeye okuru bu kadar güzel katan bir kitap okumamıştım. Her okuyan kitabın içine dalacak sanki. Diğer kitapları gibi Kırgınlık’ta da çocuk olmanın ne demek olduğunu, kadın olmanın neler getirdiğini, geçmişi ve geleceği bize gösteriyor yazar. Sevdiğim birkaç bölümünü paylaşmak istiyorum sizlerle. “Hepimiz ama hepimiz, kendimizi, annemize rağmen olabildiğimiz kişi için kutlamalıyız. Özellikle de kız çocukları. Hayattaki en büyük başarımız annemize rağmen ‘biri’ olmayı başarabilmektir. ‘Böyle yapma, bak anneni üzüyorsun’ derler bizde. Halbuki kendisi üzgün olmayan bir çocuk annesini üzmez.” “Geçenlerde Babalar Günü vardı ve tanıdığım üç Farklı kadın, birbirlerinden tamamen habersiz olarak ‘Her güçlü kadının arkasında babası vardır’ notuyla kart yazdı. Halbuki güçlü kadınların arkasında kimse olmaz genelde. Bunu ikimiz de biliyoruz değil mi? Ama o kadınlar verdikleri hediyenin yanına böyle bir not düşmenin o günkü duruma münasip olduğu hissine kapılmışlardı. Eminim ki başka bir gün de başka hisse kapılacaklardı. Bu hissi, cümleyi, notu, hediyeyi kendilerinin zannediyorlardı o an, ama değildi.”
Tekrar tekrar okuyacağım bir kitap olarak kitaplığımda yerini aldı
Yelpazenin Yakıcılığı
Nihan Kaya'nın beni benden aldığı bir başka kitabı. Okurken rotasını yakalamak güç geliyor kimisine belki bilmiyorum. Fakat benim için o kadar açık ve ortada ki söylemek istedikleri... Suskun kalamadıklarını ortaya dökmek zorunda hissetmesine mi yoksa tüm bu yaşamları aktarma şekline mi hayran kalayım bilmiyorum. Kitabı bir arkadaşımdan ödünç aldığım için sonrasında kendime de almam gerektiği konusunda minik bir not da düşeyim. Her yıl ısrarla okunması gerektiğine inandığım kitaplar arasına girdi nitekim.
Kırmızı Kaplı Defter: Metni doğru yorumladım mı ya da bunun sahiden bir doğrusu var mıdır bilmiyorum ama her sayfada kafamın gerisinde daha evvel beni rahat bırakmamış başka bir gölgeyi buldum. Sanki tüm bu heykellerin gölgesine yalnız benim için bir ışık tutulmuş gibiydi. Birbirine konuk olan yaşamlardan ve acılardan bütüne varma fikrinin sonunda oluşan yelpazeye hayran kalmamak elde değil.
"Kırgınlık" hassas ve bir o kadar da korkunç gerçekleri okura yaşanan neyse sunan ve bunu incitmeden yapmayı başaran nadir kitaplardan biriydi. Bir okur olarak temas ettiği ve seslendiklerine hatta duyurduklarına kayıtsız kalmak mümkün değil. Diliyse muhteşemdi; efsunuyla yitip gittim.
Sırada Yazma Cesareti var; merakla okumaya devam.