"Başkalarının bakışlarından çekinmiyorduk. Bunu bir vicdan meselesi de yapmıyorduk. Çünkü ateşte arıtılan ve gözyaşları ile yıkanan ruh, insanların suç ve utanç dedikleri şeyin çok ötesine yükselir. Geleneklerin insan yüreğinin heyecanlarına karşı koydukları kuralların ve kanunların köleliğinden kurtulmuştur. Bu ruh, Tanrı'nın tahtı karşısında gururla başı dik durabilir."
Halil Cibran okuma serüvenim Ermiş isimli kitabı ile başlayıp sırasıyla devam ediyor. Son olarak okuyup, etkisinden kurtulmadan Kırık Kanatlar ile ilgili düşüncelerimi aktarmak istedim. Cibran eserinde ilk aşkını, toplum ve aile baskısını, dönemin gerektirdiği şartlarda kadınların tercih yapamadan kaderlerine boyun eğişini edebi bir dille anlatıyor. Ne yazık ki kavuşamadığı aşkıyla, ızdırabıyla hikayenin sonunda baş başa kalıyor. Oldukça etkileyici ve sarsıcı bir hikayeydi.
