Kırılgan Günlükler'i okurken ilk aklıma gelen şey, yaşadığımız bu yıllara, Kerime Nadir'in geri döndüğünü düşündürmesidir. İçten romantik bir tempoyla devam eder roman. Karakterlerini, diyaloglarıyla ve mektuplarıyla da tasvir eder adeta. Akıcı bir serüven. "Mutluyum. Fakat öyle anlar oluyor ki, mâzinin hatıraları arasına gömülüyorum, yalnız bu hatıralarla yaşıyorum." diyen Kerime Nadir'e Esen Çelik; "Tükeniyordum. O yeşerdikçe; daha güzel, daha mavi çiçek açtıkça içimde, ben sona yaklaşıyordum. O nefes aldıkça, ben ölüyordum." diyerek cevap veriyor. İyi ki bu aşk yazarları kadınlarımız var. Başarılar... - Erhan Doğan (Yazar) -
Elif’in yaşama tutunurken ve gerçek aşkı ararken yaşadığı kırılganlıkları yüreğinizin tam orta yerinde hissedecek kadar doğal bir anlatım ve pürüzsüz sade bir dil eşliğinde soluksuz okuyacağınız bir roman "Kırılgan Günlükler"... - Gülgün Kalpakçı (Edebiyatçı, Türkolog) -
Her şey bitiyor, güzel ya da kötü... Usunda kalanların toplamı oluyorsun, birkaç kare, bir iki satır, bir koku belki... Keyiflerden daha derin izler bırakıyor acılar. Kırılgan Günlükler'de hepsinden bolca var, kanırta kanırta... Kalıyor, arafa düşmüş ruhların bol sargı bezlerinin altında kendinize dair yaralar... Görüyorsunuz... Bilmem, kalıyor işte... Tarçınlı kurabiye kokusunda... Ne duruyorsunuz, koklayın ziraaa...
- Yaşar Koç (Fotoğraf Sanatçısı) -
(Tanıtım Bülteninden)
