Kırk Ambar
Aba da bir diba da bir giyene
Güzel de bir çirkin de bir seveneSayfa 214
Bir devlette zulüm yayılsa , haksızlık şayi olsa, işitenler de neme lazım deyip uzaklaşsalar sonra koyunları kurtlar değil de çobanlar yese, bilenler bunu söylemeyin sussa devlet çöker.Sayfa 141
Aşk ile akıl arasında birbirini reddeden geçimsiz bir ilişki mevcuttur. Aşkı tanımlayanlardan bazıları onu “akıldan kurtulmak” olarak düşünmüşlerdir. Peki o halde, insan akıldan sıyrıldığında deli mi olur ?
“Zen merde, civan pire, keman tirine muhtaç, / Ecza-yı cihan cümle birbirine muhtaç.”Sayfa 46
XIV. Yüzyılda kendi adına Sivas yöresinde bir devlet kurmuş olan Kadı Burhaneddin’in bir tutuğu vardır; hiç akıldan çıkarılmaması gereken.
“ Dünyayı çoh sınaduh bir bûyımış
Kamu âlem varlığı bir Hû’yımış
Kaplan, aslan, ejderhalar, cümlesi
Kaynağında ecelün âhûyımış..”