Ailenin tek çocuğu olan Pascal kendini yalnız hisseden, arkadaşı olmayan, evde canı sıkılan küçük bir çocuktur.
Bir gün okula giderken sokak fenerine bağlanmış kıpkırmızı, canlı bir balonla karşılaşır. Siyah beyaz Paris sokaklarında parlayan bir balon! Balonu oradan kurtarır ve büyük bir sevinçle okulun yolunu tutar. Bugünden sonra Kırmızı Balon okula, eve, otobüse, kiliseye alınmaz. Pascal, balonunu ya birine emanet etmek ya da dışarıda bırakmak zorunda kalır. Kırmızı Balon, böyle durumlarda ne olursa olsun Pascal’ı terk etmez. Duyguları olan bir balondur bu! İşte, dostlukları da böylelikle başlar. Birlikte her türlü acımasızlığa, engele, baskıya karşı mücadele ederler.
Oyun oynamayı, şakalaşmayı ve özgürlüğü seven Kırmızı Balon’a diğer çocuklar sahip olmak ister. Onun özgürlüğünü, arkadaşlığını, duygularını bilmeden; sadece güzel göründüğü için...
Bundan sonrası ise sürprizlerle, üzülerek, mutlu ederek ve ders vererek devam eder.
Kırmızı Balon, dostluğun sadece insanlarla değil cansız bir varlıkla da olabileceğini hepimize anlatır.
Aynı zamanda sahip olamadığımız, dost olamadığımız hiçbir varlığa zarar vermememizi öğütler.
