Çocukken okuluma ormanın içindeki yoldan gidiliyordu.Ne zaman Kırmızı Başlıklı Kız aklıma düşse adımlarım hızlanır çocuk kalbim patlayacak kadar hızla çarpardı...
benim okuduğum en iyi kitap ve bunu okadar cok okudumki onun özetini ezbere yazarım okuduğum için kendimle gurur duyuyorum
onun kitabı şu anda bende değil ama onda bitane alaçağım ve tekrar okuyaçağım
Kendim okudum, öğrencilerime okudum, kızıma okudum, oğluma okudum, aşağı yukarı 3 yıla bir sınıfımda okudum ve çok daha fazla okuyacağım. Bunları yaparken de hiç bıkmadım. Çünkü içerisinde bu kadar çok dersi barındıran ve bu kadar basit, anlaşılabilir olan bir masal her öğretmen için göz bebeğidir.
Çocukluk zamanlarımızdan beri her birimizin bildiği bu eser bizlere küçüklüğümüzden itibaren kırmızının masumiyeti simgelediğini öğretti. Ama gel gör ki kapitalist düzenin bizlere dikte ettiği bu sistem bu lanet düzen sebebiyle bizler kırmızıyı KAN VE EROTİZM ÇAĞRIŞTIRAN BİR ETMEN olarak gördük malesef ki...
Açıkçası bu kitabı okuduğumu hatırlamıyorum. Ama bu masalı babam çok anlattığından aşina olduğum bir masal kitabıdır. Aynı zamanda çocuk kalbimle çok üzülmüştüm Kırmızı Başlıklı Kıza. Babamın tekrar tekrar anlatışında sonunu ezberlemiş olsam da yine de ister istemez sinirleniyordum masaldaki kurda... Sonu mutlu bitince de çocuksu bir mutlulukla yüzümde tarifi imkansız bir gülümseme oluşuyordu.
Herhalde herkesin bildiği, en ünlü çocuk masalıdır "Kırmızı Başlıklı Kız". Bütün çocuklar ya okumuştur ya da dinlemiştir mutlaka. Bana en çok etkileyici gelen kısmı, gerilimin doruğa ulaştığı nokta; "Neden kulakların bu kadar büyük babaanne? Seni daha iyi duyabilmek için. Neden gözlerin bu kadar büyük babaanne seni daha iyi görebilmek için. Neden ağzın bu kadar büyük babaanne seni daha iyi yiyebilmek için. Ham..." Çocuktuk çünkü, inanırdık...
