Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Kırmızı Konfeti
Hatice Çay
İnsan kendinden, bir matemden bahseder gibi kendinden, bahseder mi?
Ve kalbim bir ölü evidir şimdi.
İki kere ikinin dört ettiği kadar
İnsan etmiyor bu insanlar
-iyi insandırlar da onlar
hepsi bana kötülük yapan iyi insanlar-
yürüyorsun ruhunda çocuk sesleri
alnında geniş hayallerin ufku parlıyor
temmuz sıcağıyla sarıyorsun ya bu şehri
yüzünde sessiz acılar volta atıyor
birdenbire çekip gidesi geliyor kuşların
akşamın başlamadığı kıyılarına
-çarpsan sanki vuracağım karaya
değilse karışsam denize-
ben senin hiç kimsenim
hiç kimsen olmak ne acı
bilsem alır da başımı giderim
içimde kalp, sesli bir sancı
Pulbiber olsaydım
Herkesin hayatına katılan o sevimli acı
bu bize iyi günler şarkısı bu bize
martılar sonsuz martılar size
Karşılıyorum gelişinizi işte kırmızı konfeti
Burası bahar burası insan gülistanı kan suskunluğu
bana bir kalp bağışla
çürüğe çıktı bende kalp denen şey