Kırmızı Zaman Mine Söğüt
Efsanelerin yalanı abartılmış, insanların hayatına olmadık benekler atılmış, şehir baştan yaratılmıştır...
(Arka Kapak'tan)
Mine söğüt'le tanismam "Kırmızı Zaman" kitabıyla oldu ve onu çok sevdim. Şimdi de Cumhuriyet gazetesinde yazmaktadır kendisi... Esere gelecek olursak öncelikle farklı bir kurgudan oluştuğunu söylemeliyim. Özellikle yazarın her bölümün başında kavram açıklamaları ve sonra o kavramlara kendi getirdiği yorumlar ve bölümün o kelime ile olan bağlantısıni çok sevmiştim. Şu soruyu sordum kendime: anlamını bildiğimizi sandığımız sık sık kullandığımız kelimeleri acaba gerçekten aciklayabilir ve kendimiz bir yorumda bulunabilir miyiz? Kader, zaman, deli, kırmızı, ölüm, cehennem, şiir vs. Binlerce kavram... Birbirinden alakasız gibi görünen yer yer gercekustu bir anlatımla okuru büyülü bir atmosfere sokan MIne Sogutun masalsı ve lirik tarzını ben çok beğendim. Yine İstanbul yine masal gerçek efsane, akıllı, deli, katil, masum, cellatlara içiçe. Iyi okumalar dilerim.
Zaman dayı, pencere kenarındaki Hüsran, kırmızı kayıklı balıkçı, babasının ölüsünü arayan Bolat, Halat Niyazi, kimsesizler mezarı, morglar, cellatlar... Bu unsurlardan rengarenk bir masal çıkabilir mi? Mine Söğüt yazınca oluyormuş... Böylesine puslu olmasına rağmen, böyle keyifli bir kitap tamamen yazarın kaleminin farkı...
Türkiyede kadın yazar bulmakta zorlandığım zamanlarda keşfettim Mine Sögüt'ü. Kitap hikayeler içinde hikaye barındırmasıyla, birbiriyle alakasızmış gibi duran ama sonradan tüm hikayeleri birbirine bağlamasıyla beğenimi kazandı. Hem anlattığı şeyler yer yer ''ya gerçekse" sorusuyla acayip heycan veriyor.
Mine söğüt ün kitaplarını bitirince sonunu bile bile bir daha okumak istiyorum.o hikayeler ne güzel birleşiyor öyle.hep kıyıda köşede kalmış insanları yazıyor. Alışılmışın öyle dışında ki kendisine kesinlikle hayran bırakıyor
Her ne kadar ilgi çekici olsa da çerez bir kitap. Tüm hikayeler birbiriyle güzel bir şekilde bağlanmış lakin kitabın üslubu kesik bir anlatım sunmuş.
Mine Söğüt'ün kitapları arasında okuduğum en son romanı kırmızı zaman. Okurken klasik Mine Söğüt tadı aldım. Ne eksik ne fazla. Her zamanki gibi karanlık ve puslu. Her zamanki gibi efsunlu. Ve tabii en sonunda tüm karakterlerin buluştuğu o müthiş ortak payda. Yazarın kendisine ait diğer tüm romanları gibi bu romanı da öneririm herkese.
Kitaptan 16 Alıntı
"Tırtılın kaderi kelebek olmak ve güzel ölmektir."
Kırmızı Zaman, Mine Söğüt (Sayfa 218)
Gerçekler rüyalara saklanmayı sever.
Bu şehirde insanlar sokakta yaşayan delileri olduğu gibi kabul ederler. Üzerlerindeki pisliği, yattıkları yerin yatılmaz, yedikleri yemeğin yenmez olduğunu, sokağa işemelerini, çöp tenekelerinin dibini yalamalarını, yolun ortasına öylece yatıp kalmalarını, kendi kendilerine konuşmalarını, her türlü hallerini sorgulamadan, olduğu gibi... Bu şehirde yaşayan insanlar sokakta kimsesiz deliler görmeye alışıktırlar. Alışıktırlar ama kimsesiz bir delinin gözlerinin içine bakarak hüngür hüngür ağlamasını yadırgarlar. Çünkü bu şehirde deliler kimsenin gözlerinin içine bakmazlar.
Tanrı bir insan/bir canlı öldüğü zaman hala hayatta olanların cesedi derhal toprağın altına gömmesini / ateşe atmasını / çöle / dağa / suya bırakmasını; cesetleri hiç vakit kaybetmeden ortadan kaldırmasını emreder; onlara ölümlü oldukları gerçeğini kavramaları için zaman bırakmaz.
"Küçükken anneannem bana, sonsuz zamana algısından bahseden bir masal anlatmıştı: Çocuklar zamanı algılayamadıkları yaşlarda, tüm evrene hakim olan o tanrısal sonsuzluğu hissedebilirlermiş. bu onları huzurlu ve korkusuz yaparmış. Zamanı algılayamadıkları için zamanın geçişini de fark etmez ve kendilerini ölümsüz bilirlermiş. "Sen" demişti. "Şimdi o sınırsız zaman algısının büyüsündesin; zamanın geçip gittiğini farkettiğin an büyüyeceksin..."
"Ölüm ve süreklilik paralel olarak yaşamı belirler. İnsan bu paradoks yüzünden deliliğe bu kadar yakın yaşar."
Kader, insanın kendi hayatına hiçbir zaman gerçekten sahip olamayacağının açık tehdididir.
Yaşamanın ilk şartı bir gün mutlaka ölmektir.
Delilere sır konusunda güvenilmeyeceğini sananlar çok yanılırlar. Bir deli değer görürse tüm sırları saklayabilir, çünkü deli, kara kutunun içini, onu hiç açmadan da görebilir.
Hayatı, baştan sona "ölüme yolculuk" olduğunu bildiğimiz halde, hevesle sürdürmemizin sırrı şeytani cazibesinde gizlidir.
