Onun aç bir kedi yavrusunun mama tasına kafasını sokuşu gibi kafasını kitaplara gömdüğünü ve içindeki kelimeleri, cümleleri, öyküleri büyük bir iştahla okuduğunu görünce seviniyor, kızına çöpten kitaplar, çöpten rüyalar taşıyordu…
“Yalnız mıydı? Annesi vardı, anneannesi vardı, okul arkadaşları, hocaları… ve sokaktaki arkadaşları. Hepsi vardı ve hiçbiri yoktu. Kalabalıklar içinde yalnızdı.”