Sahafçıda gezerken gözüme takılmıştı bu kitap merak edip arka kapağını okumuştum ve şöyle demiştim. "bu hayatı en azından bir kişiye bile olsa güvendiğimiz biri olur." kitabı okuyup bitirdikten sonra hayatta her zaman tek olduğumuzu ve kendimizden başka kimseye güvenmememiz gerektiğini yeniden hatırlattım kendime.
11 yaşında bir kız çocuğunun başından geçen korkunç, iğrenç, vahşet verici, kan donduran, şeyleri anlatıyor kitap. Annesi tarafından, abisi tarafından, güvendiği çevresi tarafından nasıl kandırıldığını ve hayatının mahvedildiğini anlatıyor.
Okurken durup durup nefes aldım, hıçkıra hıçkıra ağladım, isyan ettim. Psikolojim ve vicdanım kaldırmadı. Ne kadar zor bitirdiğimi anlatamam.
