Kitaptan bir alıntı ile incelememi yapacağım;
Türk Anayasa Mahkemesi’nin 29 Kasım 1990 tarih ve E.1990/30 ve K.1990/31 sayılı kararına konu teşkil eden olayda, İzmir’de şarkıcılık yapmak isteyen bir kadına, kocası izin vermemiş, kadın bu sefer izin alabilmek için İzmir 4. Sulh Mahkemesinde dava açmıştır. Davayı hakimin reddetmesi gerekiyordu. Çünkü o zaman yürürlükte olan 1926 tarihli eski Türk Medeni Kanununun 159. maddesi, evli kadının çalışabilmesi için kocasının iznini almasını öngörüyordu. Ancak hakim bu davayı reddetmemiş, eski medeni kanunun bu maddesinin Anayasaya aykırı olduğu iddiasıyla Anayasa Mahkemesi’ne başvurmuş, Anayasa Mahkemesi de 29 Kasım 1990 tarih ve E.1990/30 ve K.1990/31 sayılı kararıyla eski Türk medeni kanunun 159. maddesinin anayasaya aykırı olduğuna karar verip bu maddeyi iptal etmiştir.
Böylece şarkıcılık yapmak isteyen İzmirli kadın şarkıcılık yapabilmiş ve Anayasa Mahkemesi’nin bu kararından sonra da Türkiye’de çalışmak isteyen kadınlar, kocalarının izinini almadan çalışabilmişlerdir. Görüldüğü gibi bu davada uygulanan Anayasa Hukuku, devletin temel organlarını değil, bütün kadınların ilgilenediren bir anayasa hukukudur.
Yukarıdaki örnekte görüldüğü gibi, anayasa hukuku, sadece bir kaç kişiyi değil, herkese, neredeyse bütün vatandaşları ilgilendiren bir hukuk dalıdır. O nedenle Anayasa Hukuku sadece hukukçular tarafından değil, bütün vatandaşlar tarafından belirli bir ölçüde bilinmesi gereken bir hukuk dalıdır.
Haklarınızı bilerek, kanunların altında ezilmemeniz dileğiyle.
