Hava kapalıydı, yerler dün yağan karın izlerini taşımakta, Ayasofya'nın Sultan Ahmet Camisinin üstündeki karlar mevsimi yaşatmaktaydı. Birden hafifçe yer sarsılmaya başladı. Pargalının taş duvarları arasında gerili kalın zincirler üzerlerindeki şamdanlarla birlikte sallandılar. Leman ve Selçuk göz göze geldi. ''Başlıyor'' dedi Leman. 3,2 ile sallanmıştı hafifçe İstanbul. Dışarı çıktılar ve Sultanahmet meydanındaki dikili taşın hemen üzerinden görünen güneşin etkisiyle büyülenmiş gibi kalakaldılar.''H.A.A.R.P. gerçekten iyi çalışıyor doğrusu'' dedi Selçuk. Ayasofya'nın üzerindeki bulutlar gitmiş sadece Ayasofya'yı aydınlatan bir güneş gelmişti. Ayasofya'nın üzerindeki karlar hızla erimekteydi. Yaşananlar etraftakileri adeta büyülemişti. Araçlar durmuş, tramvaylar, otobüsler boşalmış, kafeler, restoranlar müşterilerini bu inanılmaz görüntüye teslim etmişlerdi. Güneş yavaş yavaş uzaklaşmaya başlarken bu kez Ayasofya'nın tepesine bir mavi ışık çökmüştü. Serge Monast'ı anımsadı bir kez daha Leman. Bluebeam planını düşündü Amerika'nın. Tam karşısında duruyordu. Yutkundu ve Hz İsa'nın gökyüzünde beliren görüntüsünün Ayasofya'ya nasıl hakim olduğunu izledi..
