Sezgin Kaymaz 'ın Sevinç Kuşları serisinin ikinci kitabı Kısas. Yine birinci kitaptaki bir çok ana karakterler bu kitapta da çoğalarak mafya, gayet, çocuk istismarı ve özellikle erkek çocuk istismarı ile ilgili olay örgüsü etrafında devam ediyor. Biraz fazlaca karışık bir konu olduğu için pek içime sinerek okumadım doğrusu. Sezgin Kaymaz ' ın çok sevdiğim kalemi olmasa belki de hiç huyum değildir ama yarım da bırakabilirdim. Serinin üçüncü ve son kitabı Son Şura 'yı biraz beklemeye alacağım sanırım.
Öyle etkilendim ki... 3.seriyi ( Son Şura)elime almaktan korktum; çünkü bu kitapta anlatılanlar yüksek dozda kötülük içeriyordu. Halbuki, yazar açık açık uyarmış, bu kitapta alabildiğince kötülük; olabildiğince zalimlik anlatılıyor, diye... Lakin kitabı ben gibi okumuyor ; bizzat yaşıyorsanız ürperiyorsunuz...
Evet.
Nasıl diyelimdi?..
Eee...
Hava yapalım'dı hadi biraz. Eselim, ûfürelim'di. "Aşk..." diyelim'di, "... kalbin derinlikölçeri, ruhun altimetresidir, kesindir bu, şaşmaz bilgidir, ama gene de sırdır o meret, gene de bilinmezdir.''
Güzel gidiyorduk. "Aşkın aşk olması için bir aşık gerek, bir de maşuk... öyle kendi kendine olmaz!" diyelim'di.
Diyelim'di ki; "Āşıkla mâşuğun tozaklandığı toprak birdir, çiçekleri ayrı ağaçlarda açar. Bir arı, ne bileyim bir kelebek, bir
rüzgâr gerek ki kavuşsunlar. Bir sebep!"