Gönlüm;
Evim, ocağım, yurdumsun!
Dışında olamadığım, içinden çıkamadığım. Tozunu yıkamaya yetişemedim yıllar yılı; pasını silmeye asırlar boyu. Bekledim, hep bekledim taze toprak kokusunu getirecek rahmetini tecellinin. Anahtarını kaybettiğim günde düştüm yollarına derbeder sürgünlerin. Sırçadan nazargâhı idin Rahman'ın, kırmaya kıyılamayan. Sengsâre düşürdük seni.
Sayfa 76 - Alfa 26.Baskı