Yazarı sosyal medyada paylaşılan o meşhur metrodaki fotoğrafıyla tanıdım. O fotoğrafa yazdığı cevabı da okumuştum. Yıllar sonra kitap çıkardığını duyunca sanki ben kitap çıkarmışım gibi sevinerek her şeyden önce kendisine destek olmak için aldım. Kitabını okudum, herkesin rahatlıkla okuyabileceği kadar sade ve akıcı bir dil kullanmış. Yapılan alıntılı sohbetler çok hoştu.
Aslında bir hayal gücü üzerine yazılmış olan bu kitap üzerine düşündüğümüzde, gerçek hayatta kim bilir haksızlığa uğrayan kaç Cihan var, sevdiği ellerinden kayıp giden kaç Haldun var, saniyeler içinde hayatı biten kaç genç Pınar’ımız var. İnsan bir yerlerde böyle hikayeler olduğunu bilince daha çok etkileniyor.
İnanıyorum ki, yazarın her yeni çıkan kitabını okuduğumuzda geliştiğini, üstüne kattığını göreceğiz.
“Acı doğru kalpte edebiyata, doğru kafada felsefeye dönüşür.”
Keyifli okumalar.
