Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Kitap Hırsızı
Markus Zusak
Aslında kitabın neyle ilgili olduğu önemsizdi. Asıl önemli olan, taşıdığı anlamdı.
Kalbinin derinliklerinde bir yerde bir kaşıntı vardı, fakat kaşımamaya dikkat ediyordu. Ortaya çıkabilecek şeylerden korkuyordu.
İnsanların hayatlarında dönüm noktaları vardır. Sanırım özellikle de çocukken.
"İşte küçük bir gerçek öleceksiniz."
“Sizi güzel alçaklar.
Beni mutlu etmeyin. Lütfen, beni umutlandırıp bütün bunlardan iyi bir şeyler çıkabileceğini düşündürmeyin. Çürüklerime bakın. Şu sıyrıklara bakın, içimdeki sıyrıkları görüyor musunuz? Gözlerinizin önünde büyüdüklerini, içimi aşındırdıklarını görüyor musunuz? Artık hiçbir şey için umut istemiyorum. ”
“Gerçekten sen misin?” diye sordu genç adam,"
“Tohumu senin yanağından mı almıştım?”
İnsanları hep en iyi ve en kötü durumlarında bulurum. Hem güzelliklerini hem çirkinliklerini görürüm ve ikisinin nasıl aynı yaratıkta olabildiğini merak ederim. Ancak onlarda da benim kıskandığım bir şey var.
İnsanlar ölecek kadar akıllılar.
“İnsan, mutluluğu çalabilir miydi? Yoksa bu da aşağılık bir içsel insan hilesi miydi?”
Ölümün en iyi dostunun savaş olduğunu söylerler, bu konuda size farklı bir bakış açısı sunayım. Bana göre savaş, sizden imkânsızı başarmanızı bekleyen yeni patronunuz gibidir. Omzunuzun tepesinde durup sürekli aynı şeyi tekrarlar: “Bitir, bitir.” Dolayısıyla daha çok çalışırsınız. İşi bitirirsiniz. Ama patronunuz size teşekkür etmez ve daha fazlasını ister.
“kendimi dinlemeyi bırakıyorum, çünkü açıkçası, kendi kendimi bıktırıyorum. Böyle düşünmeye başladığımda tükeniyorum ve yorulma lüksüm yok. Devam etmek zorundayım, çünkü dünyadaki herkes için geçerli olmasa da, çoğunluk için geçerli -ölümün kimseyi beklemediği- ve beklese bile genellikle pek uzun sürmüyor.”
Sadece bir şeyler uydur.
Yanlış bir şey yapmışım gibi bağır.
Bana küfret. Herkes inanır, merak etme…
Yüzünüze bir tokat yedikten sonra gülümsediğinizi düşünün. Sonra da bunu günde yirmi dört saat yaptığınızı.