“Bununla beraber Faruk Nafiz, azabın ve ıztırabın, gerçek sanatın büyük gıdası olduğuna da inanırdı. Büyük şairlerin ancak, şafaklar gibi yanmak suretiyle bize sanatın üstün eserlerini verdiklerini söylerdi.
Onlar ki bugün gökte birer kasra çekildi
Devrinde fakat hangisi mesud olabildi?
Varsın seni ömrünce ateş çemberi sarsın
Şair! Sen üzüldükçe ve öldükçe yaşarsın.”