Fowles ve diğer bazı çevirilerinden tanıyordum Serdar Rifat'ı. Beğenmiştim çevirilerini, işini iyi yapan biriydi. Böyleyken, yazdığı kitaplardan birine denk geldim. Bir şans tanıyıp, aldım. Aldığım iyi olmuş.
Montaigne ile başlıyor, ileride çatallaşacak olan denemeler cümbüşü olan kitap. Söz Andre Gide'e geliyor bir anda, bir de bakıyorsun Zweig