Eski inançlarımızın sarsıldığı ve kaybolduğu toplumumuzun eski direkleri birer birer yıkıldığı halde, kalabalıkların baskısı ve nüfusu, hiçbir şeyin baskısı altında olmadan, hükmü daima büyüyen bir güç haline gelmiştir.
Kitleler kuvvete saygı duyarlar. Zayıflığın bir şekli olarak kabul ettikleri iyiliğe karşı ilgisiz görünürler. Kitleleri yönelimleri ve sevgileri her zaman iyi yöneticileri ve krallara karşı değil, kendilerini her zaman baskı altında tutan zorbalara karşı olmuştur.
Kitlenin ruhuna daima hakim olan hürriyet ihtiyacı değil, esirlik ihtiyacıdır, itaate susamış olmaları, kendilerinin lideri olduğunu söyleyen kimsenin ardından gitmek şeklinde onları bağlar.