Çaycuma yöresindeki yakın köylerden ve çevresinden madene gelen işçilerin yaşamlarının konu edildiği hüzünlü bir eser...
Eser. 1940 yılında geçmesine rağmen,Ali Dayı, Dursun ve arkadaşları, günümüzdeki maden işçileri ile ayn korkuyu yaşayarak; hayatta kalıp, ailelerine kavuştukları hergünü nimet sayıp kısıtlı hayatlarından bizlere ufak bir pencere açıyor...
Hergün işe gidip, bir gün sonrasının gün ışığını görebilecekmiyiz diye endişe ile çalışan maden işçilerinin hayatından bir kesit olan bu eseri duygulanarak okumuştum...
