Baudelaire, şöyle bitirir. "Peki neyi seversin öyleyse sen garip yabancı?" Cevap şudur: "Bulutları severim... işte şu... şu geçip giden bulutları.. eşsiz bulutları!" Kalıcı olmayan, geçmişe aileye ve belli bir toprağa dahil olmayan, sadece biçimlerinin bile belirlenemeyeceği bulutlardır, bu, modernlik.