Kıyamet Gösterisi

Neden daha önce okumadığımı sordum kendi kendime, konuya göre kurgusu enfes olmuş, kahkahalar atarak okudum. İki yazar da zaten kendi kulvarlarında dahiler, eğlenceli bir kitap okumak isteyenlere tavsiye ederim.

Kıyametin kopması için tüm roller biçildi ve eğlenceli yollar çizildi. Kıyamet kopacak ama tüm kontrol kayboldu... Okumayı bitirdikten sonra hani ikincisi diyeceksiniz.

İki kişinin yazdığı kitaplara karşı nedense önyargılıyım. Sanki yazarken anlaşmazlık yaşadıklarını varsayıyor ve sonuçta ortaya çıkan kitaba bu durumun yansıyacağını düşünüyorum. Ben yazar olsam başka biriyle ortak kitap yazmazdım mesela. Aklıma gelen dahiyane fikri (eh, yazarım sonuçta) birinin tartışmaya başlaması sinir bozucu olsa gerek. Neyse efendim, sonuçta beraber yazmaya karar vermişler ve yazma sürecinde pek de eğlendiklerini söylüyorlar. "Aslında kavga etmiş de olabilirler nerden bileceğiz ki, kavga ettik diyemezler ya" diye itiraz etse de iç sesim, yine de gerçekten eğlenmiş olabilirler diye geçiriyorum aklımdan (biliyorum ne düşündüğünüzü, ben de böyleyim işte). Okurken oldukça eğlendim ve nedense gözümün önüne sürekli, biri diğerine fikrini söylerken iki yazarımızın da kahkahalarla güldükleri geldi. Böyle eğlenceli bir kitap, birbiriyle geçinememiş iki kişinin elinden çıkmaz diyerek ikna ettim iç sesimi.

Kitabın içeriği adından da anlaşılıyor. Kıyamet zamanı yaklaşıyor, birileri kıyamete engel olmaya çalışırken, birileri dünyanın sonu için fazla sabırsız. Kim o birileri derseniz melekler, şeytanlar, kahinler, mahşerin dört atlısı, cadılar, cadı avcıları... Anlayacağınız herkes burada. Kıyameti bir de eğlenceli bir dille okuyoruz.

Evet, eğlenceliydi ama iyi miydi? Pek sayılmaz, güzel zaman geçiriyorsunuz okurken, ancak pek akıcı olduğu söylenemez. Üstelik biraz da karmaşık geldi bana. Karmaşık ve dağınık. İç sesim dürtüyor beni burda, "o kadar yoğun dönemde okunur mu, tabi karmaşık gelir" diye. Haklı olabilir. Zamana yayarak okumak zorunda kaldığım için kişiler ve olayları hatırlamak zorlaştı. O nedenle okuyacaksanız benim gibi yapmayın, daha müsait bir zamanda okuduğunuzdan emin olun.

Kitabı tavsiye eder miyim? Pek sayılmaz. Kötü olduğunu söylemiyorum ancak okuyacak çok daha iyi kitaplar varken bu kitapta çok oyalanmayın bence. İç sesimle aynı görüşteyiz, sanırım bu bir ilk.

Anlatım tekniği olarak (bu tekniğin bir adı var mı bilmiyorum) tıpatıp Otostpçunun Galaksi Rehberi. Bu tekniği nasıl anlatsam, biraz alaycı, lakayıt, uçuk betimlemeler, tasvirler (aradığı kızla bu otobüste karşılaşma şansı, bir gökdelenin 38. katındaki lacivert hortumlu bir filin şekersiz kahve seviyor olabilme şansına eşitti), aslında olmaması gereken herşeyle dolu. Bu kadar savruk ve dağınık anlatım belli bir yerden sonra gerçekten yoruyor ve zaten kopuk kopuk kurulan kurguyu takip etmekte zorlanmaya başlıyorsunuz - ki bu nedenden ötürü Otostpçunun Galaksi Rehberi'ni daha sonra tamamlamak üzere yarım bırakmıştım.

Öte yandan bence bir sürü klişe barındıran, klişe bir konusu var. İçinde aslında özlerinde hiç olmaması gereken bir piçlik barındıran iki semai varlık, yaşamak ne güzel şey diyen başka bir varlık, her şeyi önceden tahmin edenler vs. vs. Gaiman'ın bir Yıldız Tozu, hele ki bir Mezarlık Kitabı gibi kesinlikle değil.

Eğer fantastik edebiyat tanrıları beni çarpmayacaksa ben okumasanız da olur diyorum.

"Benden sonra Tufan" kitabından sonra okuduğum en eğlenceli kitap.Kıyamete sayılı günler kalmış.Başroldeki bir melek ve şeytan da Deccali bulup kıyameti başlatmasını sağlayacaklar.Fakat onbir yıl önce dünyaya gelen deccal gerçek ailesine değil başka bir aileye veriliyor.Bu karışıklık ta işlerini zorlaştırıyor.Bir yandan da kıyametin gelmesi konusunda pek istekli değiller.Ardı ardına esprilerin geldiği,bol göndermeli,keyifli bir kitap.Ancak şu sıralarda yeni baskısı yok. Eski baskılarını da bulursanız okuyun derim.Ben çok eğlendim.

Kıyamet kopmak üzere... Iyiyle kotu seytanla melek birbirine karışmış durumda. Yanlışlık ve aksaklık dizileri sonucu işler arap saçı... Kelimelerle anlatması biraz zor bir kitap. Iki muhtesem beyin bir araya gelmis bir kıyamet gösterisi sunuyor. Kendimize insanligimiza ayna tutulmus. Bağnaz, önyargılı ve eleştiriye kapalı biriyseniz çok da size gore değil. Başlarda karakterlerin çokluğu ve hikayenin karmaşıklığı nedeniyle biraz zorluyor bizi. Ancak bir noktadan sonra yuzunuzde bir gulumsemeyle son derece keyif alabileceğiniz içi dopdolu anlayana inceden dokundurmalar yapan bir kitap. Ayrica bu iki yazarla henuz tanismamis olanlar icin harika bir başlangıç. Onlerinde saygiyla egilmemek mumkun degil.

Kıyamet kopmak üzere! Tabii kopacak olan sadece kıyamette değil okurken sizde kopacaksınız. Genel olarak sürükleyici komik mizah dolu güzel bir eserdi, arada yapılan göndermelerde cabası. Bana bişey kattımı eh pek değil ama güzel zaman geçirmek için güzel bir kitap.

Bir de baktım bu kitap hakkında bir kaç kelime etmeyi esirgemişim.
Bu kitapta aşama aşama Kıyamet hazırlıkları, mahşerin dört atlısı, birbirlerine sempati duyan cennet ve cehennem karakterleri çılgın olaylar ve diyaloglar var.
Kendinizi gülmekten ölme beklentisine sokmadan elinize alıp hoşgörü içinde okursanız keyifli bir kitaptı.