Kıyamete Koşanlar Kulübü sözleri ve alıntılarını, Kıyamete Koşanlar Kulübü kitap alıntılarını, Kıyamete Koşanlar Kulübü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Artık benim için hiçbir anlamı olmayan şeyleri anımsıyorum, dün yaşadığım ama benim başıma gelmiş gibi hissetmediğim şeyleri. Yıllar önce olmuş bazı şeyler de hâlâ bugün yankılanıyor sanki.
"Hepimiz feryat ederek doğduk Ed. Dünyaya geldiğimiz an ağzımızı açtık ve herkesin her zaman attığı o çığlığı koyuverdik. Işıkları, yüzleri, gölgeleri görüp tüm o tuhaf sesleri duyuyor ve ağlıyoruz. Hayat çığlık çığlığa ve biz de ona aynı şekilde karşılık veriyoruz. Bir süre sonra sakinleşmeyi ve onu bastırmayı öğreniyoruz fakat hayat susmuyor, feryat etmeye devam ediyor. Hiç. Durmadan."
"Birini özlemenin nasıl bir his olduğunu bilirim, dostum" dedi. "İnsanı içten içe yakar. Suçluluk, korku, umutsuzluk gibi kötü şeyler hissettirir. Daha fazlasını yapabilirdim ya da herhangi bir şeyi yapmamalıyım hissini iyi bilirim."
İnsan olmak zor. Korku ve acı dolu bir dünyada hazzı körlemesine arayan salaklarız çoğu zaman. Ne yaptığımıza dair hiçbir fikrimiz yok, bir şeyleri becerdiğimiz o nadir anlarda bunun sebebi yalnızca şans oluyor.
Tanrı'yı istiyoruz. Bu hayatın bitmesini, perdenin kalkıp şefkatli bir yüzün bize gülümsemesini, sıcak bir sesin bizi çağırıp her şeyi açıklamasını istiyoruz.
Büyük laflar bulmak istiyor insan. Her şeyi açıklayacak sözler. Dünyayı ve kalbinizdekileri anlatabilecek cümleler. Ama parmaklıklara sıkıca tutunuyorsunuz ve elleriniz yoruluyor, zamanınız tükeniyor.
İnsan olmak zor. Korku ve acı dolu bir dünyada hazzı körlemesine arayan salaklarız çoğu zaman. Ne yaptığımıza dair hiçbir fikrimiz yok, bir şeyleri becerdiğimiz o nadir anlarda bunun sebebi yalnızca şans oluyor. Hayatlarımız monotonlukla, toz dumanla ve anlamsız seslerle dolu ama yine de bazı anların tasvir edemediğimiz fakat etmek istediğimiz özel bir manası var gibi. O anlar, doldurmak istediğimiz boşluklar bırakıyorlar geride. Bunları adlandırmak, boyamak, öğretmek ve şakımak istiyoruz ama yapamıyoruz. Yapamıyoruz çünkü bunu denediğimizde boşluk kayboluyor ve geriye ilkel hayal gücümüzün kusurlu, tanınmaz haldeki izi kalıyor sadece.
Hayatlarımız monotonlukla, toz dumanla ve anlamsız seslerle dolu ama yine de bazı anların tasvir edemediğimiz fakat etmek istediğimiz özel bir manası var gibi.