KIYMIK
.
Sebastian Fitzek'ten okuduğum ilk eser oldu. Heyecanla ilerleyen, elimden bırakmak istemediğim, sonunun kitabın gidişatına göre hafif kaldığını hissettiğim amaaa okurken sonu hakkında yaptığım tahminlerde beni yanıltarak da ters köşe yapan bir eserdi.
.
☄Marc Lucas ☄
.
Korkunç anıların, seni nasıl tuzağa düşürdü? O anıları yok etmek için girdiğin yolda, yok olmaya yüz tutmuş akıl sağlığını nasıl korudun? Peki bu yolun başı da sonu da senin için aynı değil miydi?
.
Sandra
.
Mecbur olduğun bu tuzakta haklılık payın yüksekti. Sana hak verdim. Değişmeyecek olan bir son için değiştirme çabalarını yüreğinin kaldırıyor oluşu ben de soru işaretlerine sebep oldu. İnsan anne olunca nasıl da katlanıyor değil mi?
.
Constantin
.
Kusursuz planın baş mimari. Haklı bir gerekçen olmuş olsa bile acımasız değil miydi bu plan?
.
İnsan beyni herkesin bir kez yüz yüze gelmek zorunda kalacağı karşı konulamaz gerçekleri soyutlaştırıp inkar edebilecek durumdadır: yaşlanmayı, hastalığı, çökmeyi, kendi ölümünü. Bütün bunlar hepimizin başına gelecektir, ama yine de gerçek dışı görünür. Başka biri oynadığımız kartları karıştırır ve ne zaman umutsuzluğa kapılsak, sistemin merhametine de o kadar minnettar oluruz. Eğer geleceği görebilseydik yaşam yolunda yürümeye devam edebilir miydik?
.
Okudum, sevdim. Okuyun ve sevin..