Değerli olanın güçlünün elinde kaldığını,kanlarıyla,canlarıyla öğrenmişlerdi.Birbirlerinin hem ayrılmaz parçası,dostu,güveniydiler,hem korkusu,güvensizliği,kuşkusu,düşmanı.Çöplüğün köpekleri gibi hem birlikte dolaşıyorlar,hem sürekli hırlaşıyorlardı birbirleriyle.Dayaktan yakınmanın,ağlamanın,doymayı beklemenin,doktora görünmenin,geçmişi düşünmenin,yaşamlarında bir anlamı yoktu.Böylesi kavramları da yoktu…