Bernardine Evaristo..dikkatimi çeken yazarlar arasında yerini aldı, ancak Kız, Kadın, Öteki beklentimi karşılamayan bir kitap oldu. Bahse konu temalar muazzamdı. Feminizm, ırk ayrımı, cinsel tercihler, evlilik...gibi çokça bizden, içimizden konuları ele alması çok güzeldi. Kitabın biçemsel özellikleri her ne kadar okurken beni rahatsız etmese de rahatsız olduğum bir tarafı vardı. O da Booker ödülünü alan yazarın yaptığı politika küllen beni rahatsız etti ve yazarla olan güven ilişkimi kuramadım. Çarpık cümleler, yazım imladan nasibini almamış ‘dikkati çeken’ biçem, bazen şiirmişcesine yazılan stil..biçemsel olarak dikkati bu yöne çeken ne oluyoruz dedirten bir özellik. İçerik olarak ele alınca da o kadar stratejik geldi ki 100.sayfadan sonra ite kaka okuyabildiğim bir kitap oldu. Evaristo’nun her değindiği,her okura dokunduğu noktada işini şansa bırakmayıp genelgeçer yargılarla hep doğruyu bulması ve üzerine eleştirel bakış getirmeden yine küll halinde okuyucuya aktarması bana ödül için yazmak gibi geldi. Böyle sağlam temalarda isterdim ki sağlam bir kaç karakter olup onların iç sesleri ile romanın okuyucuya aktarılmasını..Bu da romana bakış açımı ister istemez değiştirdi. Bunlara ek olarak da aşırı karakter olması da beni yordu. Tablo çizmek zorunda bile kaldım, daha sonra zaman kaybettiğimi düşünüp efor sarf etmeden okumaya devam ettim. Okunması mutlaka gerekmeyen bir kitap.
Bernardine Evaristo 
Kız, Kadın, Öteki