Dünyaya erişimin bu denli hızlı ve sınırsız olması insanları güçlendirip, özgürleştirebilir ama günden güne daha çok bilgiye ulaştıkça sanki daha da cahilleşiyoruz, bu da çağımızın belki de en büyük paradoksudur.
İnsanlar her zaman geçmiş zamanların daha temiz olduğuna, modernliğin de kirletici olduğuna inandılar. Sonuçta çoğu dinin başlangıcında saf ve temiz bir cennet yatmaktadır. Her birimiz yaşlandıkça kendi çöküşümüzü dünyanınkiyle karıştırmaya eylimliyiz. Çünkü geçmişte iyi ve temiz şeylerin olduğuna inanmak istiyoruz. Aslında yasını tuttuğumuz şey kaybettiğimiz gençliğin verdiği o canlılık hissidir. İhtiyarlar keyfini yalnızca gençlerin çıkarabildiği şimdiyi daima kötüliceklerdir. Bunu yapmanın en iyi yolu da şimdiyi kirli diye yaftalamaktır.