Marta, gerçekten de okumasını mı istiyorsun..? Zaten zor geçiniyoruz, bir de o okursa nasıl yapacağız canım..?
En azından bir umudum olurdu.
Bu nasıl bir mantık Marta..?
Fakirlik içinde ölmeme umudu işte..!
Bir zamanlar hayat, gün ve güneş vardı. Bir zamanlar olabilecek şeylere ilişkin hatıralar da nereden çıktı? Bu yanan ateş yüzünden mi..? Karanlık, yalnızlık ya da korku yüzünden mi..?
Köpek gibi yaşamıyor muyuz ha..?..şef kasten abarttı.. Yaşıyorsun, çabalıyorsun, zorluklarla boğuşuyorsun sonra durup dururken biri çıkıp gülleyi alnına yerleştiriyor. Ondan sonra hiç, bir anda ölüsün. Ölüsün, Baço...